لباس در روشني سنت نبوي

چکیده

خلاصه وفشرده ای این رساله قرار ذیل است:

لباس مسلمان زینت وزیبایی وی است، مسلمان کاری نمی‌کند که لباس‌هایش به وسیله‌ی مباهات و فخر فروشی او تبدیل گردند. البته تمایل به پوشیدن لباس و جامه‌ی زیبا دلیل بر فخر فروشی فرد نمی‌باشد. عده‌ای از اصحاب (رضی الله عنهم) چنان گمان می‌کردند که این کار نشانه ای است بر فخر فروشی و خودپسندی آنان و از این موضوع اندوهگین بودند، ولی رسول خدا (ﷺ) آنان را با این گفته آسوده خاطر نمود که: «إن الله جمیل یحب الجمال» یعنی: «خداوند زیبا است و زیبائی را دوست می‌دارد.

برای خرید لباس مبلغ زیادی مصرف نشود زیرا این کار اسراف به حساب می آید، بهتر است که در حد متوسط باشد، میانه روی در هرکاری پسندیده و مطلوب می‌ باشد.

در نوع پوشش باید ما پوشش مناسب حال خودرا انتخاب کنیم، ونباید زنان لباس مردانه بپوشند و همچنین برای مردان نیز درست نیست که البسه ‌ی زنانه به تن نمایند. در حدیثی از پیامبر ﷺ آمده است: «لعن رسول الله ﷺ الرجل یلبس لِبسه المرأه، والمرأه تلبس لِبسه الرجل» یعنی: رسول الله (ﷺ) مردی را که لباس زنانه می پوشد و زنی را که لباس مردانه می پوشد، لعنت نموده است.

همچنان باید مردان از پوشیدن لباس ابریشم و زیور آلات طلا خود داری نمایند:

رسول الله (ﷺ) می‌فرماید: «حُرِّم لباس الحریر والذهب على ذکور أمتی، وأحل لإناثهم» یعنی: لباس ابریشمین و طلا بر مردان امتم حرام گردانیده شده و برای زن‌های شان حلال ساخته شده است.

وهمچنان تناسب و اندازه‌ی مناسب لباس نیز اهمیت زیادی دارد. کسی با قامت کوچک لباس‌های بزرگ و یک فرد هیکلی لباس‌های کوچک را نپوشد تا موجب استهزاء نگشته و همچنین رنگ آن نیز متناسب با سن و سال افراد باشد.

وهمچنان باید رنگ سفید را زیاد پوشید! پیامبر خدا (ﷺ) می‌فرماید: «البسوا من ثیابکم البیاض؛ فإنها أطهر وأطیب، وکَفِّنوا فیها موتاکم» یعنی: لباس‌های سفید خود را بپوشد که آن از بهترین جامه‌های شما است و مرده‌های خود را در آن کفن کنید. این فرمان بر سبیل استحباب و پسندیده بودن می‌باشد و نه برای الزام و اجبار. درنتیجه منعی ندارد که انسان دیگر رنگ‌های مناسب خود را نیز بپوشد.

در پوشیدن لباس نو تشکر و سپاس از خداوند نماید به دلیل که  رسول الله (ﷺ) وقتی لباس جدیدی می‌پوشید، آن را با نامش؛ پیراهن، جامه یا عمامه، صدا نموده و می‌فرمود: «اللهم لک الحمد. أنت کسوتَنیه أسألک من خیره وخیر ما صُنع له، وأعوذ بک من شره وشر ما صنع له».

 یعنی: بار خدایا! سپاس تو را و تو آن را بمن پوشانیدی از تو خیر آن و خیر آنچه را که برای آن ساخته شده می‌طلبم و به تو از شر آن و شر آنچه که برای آن ساخته شده پناه می‌برم.

مسلمان پروردگارش را بخاطر نعمت لباس و پوشاک خویش سپاس گفته و این دعا را می‌خواند: «الحمد لله الذی کسانی ما أواری به عورتی وأتجمل به فی الناس» یعنی: سپاس خدایی راست که به من لباسی پوشانیده که بوسیله‌ی آن اعضای خود را مستور دارم و در میان مردم زیبایی حاصل کنم.

اصحاب پیامبر (ﷺ) وقتی لباس تازه ای می‌پوشید، به او می‌گفتند: کهنه‌اش کنی و خداوند دوباره‌ برایت عطا نماید. رسول خدا (ﷺ) عمر بن خطاب -رضی الله عنه- را دید که لباسی نو بر تن کرده است، به او فرمود: «البس جدیدًا، وعش حمیدًا، ومت شهیدًا» یعنی: لباس نو بپوشی، و زندگانی با حمد وستایش خداوند داشت باشی، و مردنت با شهادت باشد.

برای مسلمان لازم است که آداب را در نظر گرفته هنگام پوشیدن لباس نخست، آن را از سمت راست برتن نماید. پیامبر (ﷺ) در هر کاری به سمت راست التفات بیشتری داشت. و زمانی که خواست آن را از تن بیرون کند، از سمت چپ آغازمی کرد.

 شخص مسلمان سعی کند که لباس‌هایش پاک باشد،پاکی لباس به فرد احترام و وقار لازم را در جمع می‌بخشد.

عطر و خوشبویی در لباس، هرگاه کسی عطر یا خوشبویی را به پیامبر( ﷺ)هدیه  می‌داد، آن حضرت (ﷺ) آن را رد نمی‌کرد، آن حضرت (ﷺ) بوی خوش را دوست داشت پس چه زیباست که لباس مسلمان خوشبو باشد.