احکام زمین های عشری و خراجی در فقه اسلامی و تطبیقات معاصر آن در افغانستان

چکیده

بدون شک زمین های عشری و خراجی از سرمایه های بزرگ ملت و دولت ها میباشد، همین زمین های عشری و خراجی اند که اقتصاد و روند زندگی مردم و دولت ها را استوار نگه می دارند، پس مسئله عشر که از زمین های عشری بدست میاید در شریعت بسیار مهم بوده و یکی از ارکان پنجگانه اسلام می باشد، کسانیکه از زکات انکار می ورزند اسلام عزیز آنان را در حکم مرتد قلمداد میکند، و کسانیکه از دادن عشر و زکات اِبا می ورزند با آنان بر خورد جدی می نماید، حتی خلیفه اول مسلمین بر علیه کسانیکه از دادن عشر و زکات خودداری می کردند جهاد اعلان کردند، پس عدم پرداخت عشر و زکات که محصول همان زمین های عشری است در اسلام جرم پنداشته شده است.

خراج هم حکمی از احکام اسلامی بوده که تاریخ آن به قبل از اسلام بر می گردد، که اسلام نیز حکم آنرا ملغی قرار نداد، بلکه با سهولت های بیشتر برای پرداخت کنندگانش حکم آنرا برحال گذاشت، و از آن دولت های مسلمان در بازسازی و نوسازی ملت و مملکت شان استفاده نمودند، و حکم ادای آنرا فقهای اسلامی واجب دانسته اند، پس در هر صورت باید حکام مسلمان خراج را از اهل آن اخذ نمایند و در راه معین آن بمصرف برسانند.

از اینرو دولت اسلامی افغانستان برای جمع آوری عشر و زکات باید قانون وضع نماید، و طبق آن عشر و زکات را جمع آوری نموده به مستحقین اش برساند، همچنان دولت اسلامی افغانستان برای جمع آوری عشر افراد متدین و امانت کار را توظیف نموده بیت المال ها را ایجاد نماید.

بناءً هر کدام از عشر و خراج که محصول زمین های نامی و کشتی می باشند، با جمع آوری آنها میتوان نیاز دولت، فقراء، مساکین، ایتام، بیوه زنان، بازسازی، سد ثغور کشور و بالآخره تمام نیاز نیازمندان را تامین کرد، و ازین طریق میتوان ادای حقوق الله و حقوق العباد را بجای آورد.

اسلام - خراج - زمین خراجی – عشر – زمین عشری - زکات – فقها – احکام.