بررسی حکم ذبح درمسلخ های معاصر و احکام گوشت های وارداتی

چکیده

در این رساله، نخست مقدمه‌ ای درباره ذبح، آهمیت بحث روی أحکام ذبح و گوشت های وارداتی، همچنان پیشینه بحث روی این موضوع صحبت شده است.

 همچنان بحثی فقهی پیرامون چگونگی‌ ذبح، نحر وعقر، و این که در ذبح، چه اعضایی باید قطع شوند مطرح شده است و اقوال‌ مذاهب چهارگانه در این مساله و قول مختار و راجح با ادّله بررسی گردیده است.

برای واضح تر شدن‌ مسأله، بحثی علمی در مورد اجزاء گردن حیوان و شاه رگ های آن به طور مختصر ذکر شده است و علماء اتفاق دارند براینکه در ذبح وقتیکه ودجان، مری و حلقوم قطع گردید، خوردن آن مذبوحه حلال است.

برای اینکه یک حیوانی که گوشتش حلال است برای خوردن پاک شود، علمای اسلام شرایطی را بیان داشته اند، که این شرایط عبارت است از: 1- شرایط درحیوان از قبیل: ۱- حیوان در وقت ذبح زنده باشد، ۲ - قطع کردن حلقوم، مری و ودجین(دوشاه رگ) حیوان، ۳ - روح بمحض ذبح کردن از بین رود، ۴ - تسميه و گفتن نام الله متعال به هنگام ذبح است. 2- شرایط درذبح کننده از قبیل: ۱ - صاحب ملت توحید باشد، ۲ - محرم نباشد، ۳ - تسمیه گفتن را بداند، ۴ - ضبط و آگاهی از شرایط ذبح را داشته باشد، ۵ - نام غیر از الله را ذکر نکرده باشد، ۶ - ذبح از مقدم گردن صورت گیرد. 3- شرایط تسمیه مراعات گردد از قبیل: ۱ - الله متعال تنها در ذبح ذکر گردد، ۲ - ذبح کننده خودش تسمیه را در جریان ذبح بگوید، ۳ – ذبح مستقیمًا بعد از تسمیه شروع گردد بدون ایجاد فاصله و تبدیل کردن مجلس، ۴- هدف از ذکر تسمیه قصد ذبح حیوان باشد، ۵ - در ذکر تسمیه تعظیم الله متعال مراد باشد.

دلایلی كه ذبح شرعی را ثابت ميكند، دوچیز است: 1- قرآن کریم 2- سنت رسول الله صلی الله علیه و سلم.

فقهای اسلامی اتفاق دارند براینکه هر آنچیزیکه خون را میریزاند و رگها را قطع میکند، برابر است از آهن باشد، یا از سنگ، یا از شاخه درخت و یا از شيشه، ذبح کردن با آنها درست است. اما اختلاف فقهاء در قسمت ذبح کردن توسط سه چیز است: 1. دندان، 2. ناخن، 3. استخوان، که قول راجح اینست که با دندان و ناخن ذبح کردن با کراهیت درست است كه از جايش كشيده شده باشد، اما اگر در جایشان باشند درست نیست.

ذبیحه اهل کتاب، از حیث مبدأ به اتفاق فقهای اسلامی جایز است، اما وقتی دانسته شد که ذبح  کننده اهل کتاب بر ذبیحه اش غیر از اسم الله را گرفته است، به شکلیکه: مسیحی به اسم  مسیح، یهودی به اسم عزیر ذبح کردند. جمهور فقهاء بر عدم حلال بودن آن گوشت حکم میکنند.

همچنین مسأله بیهوش کردن حیوان قبل از ذبح و نحر، مطرح گشته و نظر برخی فقها و قول مختار و راجح در مورد آن بیان شده است.

به همین شکل بحث دیگری راجع به گوشت های که از کشورها وارد می گردد، و این کشورها سه قسم است، کشورهای اسلامی، غیر اسلامی و مختلط، أحکام همه شان بحث شده است.

در پایان نیز طی بحثی، گوشت های وارداتی به افغانستان که چگونه و از کدام کشورها وارد می گردد، حلال است و یا حرام، بحث شده است، و با نتیجه گیری، پیشنهادات و فهارس ختم شده است.